این روزها چوب نقش اصلی در بسیاری از پروژه‌های سراسر جهان را بازی می‌کند. در آب و هوای مدیترانه‌ای، چوب به عنوان یک عنصر ساختاری استفاده می‌شود، اما همچنین در کاربردهای تزئینی و به طور فزاینده‌ای در فضای باز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنوز هم شک و تردیدهای زیادی و همچنین ناآگاهی‌هایی در مورد دوام، نگهداری و درمان چوب در فضای باز در آب و هوای مدیترانه‌ای وجود دارد.
در این مقاله می‌خواهیم برخی از این شک و تردیدها را روشن کنیم. ما بر روی عوامل غیرزیستی (یعنی فیزیکی به جای بیولوژیکی) تمرکز می‌کنیم که باعث پیری و تخریب طبیعی چوب ترموود می‌شوند.
در ادامه با ترموود کیان همراه باشید.
عوامل غیرزیستی
تاثیر آب و هوا بر روی چوب ترموود
یکی از دلایل پیری، آب باران است که سطح چوب را خیس می‌کند. بخار آب به‌طور مستقیم توسط دیوارهای سلول‌ها جذب می‌شود. تفاوت در میزان رطوبت بین داخل و لایه سطحی چوب باعث تنش‌های داخلی در قطعه می‌شود و اگر این تنش‌ها متعادل نشود، باعث تغییرات ابعادی در چوب می‌شود.
این اثر در چوب ترموود به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد، زیرا پس از اصلاح حرارتی، محتوای همی‌سلولز چوب به‌طور قابل توجهی کمتر می‌شود و غلظت گروه‌های هیدروکسیل جذب‌کننده آب را کاهش می‌دهد و در نهایت پایداری ابعادی چوب ترموود را بهبود می‌بخشد. با این حال، راه‌هایی برای به حداقل رساندن اثر آب وجود دارد، مانند استفاده از پروفیل‌های چوبی که به راحتی اجازه فرار آب را می‌دهند، نصب تخته‌ها به‌صورت عمودی، حفظ فاصله کافی (حداقل ۳۰۰ میلی‌متر) بین زمین و چوب، و آب‌بندی انتهای تخته‌های نمای بیرونی.
تاثیر تابش نور خورشید بر چوب ترموود
یکی دیگر از عوامل مهم، تابش خورشیدی است. چوبی که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، تغییر رنگ می‌دهد که این تغییرات بسته به آب و هوا، گونه چوب و جهت‌گیری متفاوت است. هنگامی که چوب توسط خورشید خشک می‌شود، استخراج‌های چوبی از جمله تانن‌ها به سطح می‌آیند و هنگامی که با اکسیژن تماس می‌گیرند، اکسید شده و لکه‌های قهوه‌ای تشکیل می‌دهند. در مورد چوب ترموود، تانن‌ها مانند اکثر استخراج‌ها در طی اصلاح حرارتی تبخیر می‌شوند و بنابراین تشکیل این لکه‌ها در چوب ترموود به حداقل می‌رسد.
چوب ترموود در ابتدا رنگ قهوه‌ای تیره و “تست شده” دارد که در صورت قرار گرفتن در معرض خورشید به تدریج به خاکستری تبدیل می‌شود. خاکستری شدن در نمای شمالی کمتر است، زیرا در مقایسه با سایر نماها کمتر در معرض تابش خورشیدی قرار می‌گیرد. طراحی، جهت‌گیری تخته‌ها یا تیرها و به ویژه جغرافیا (آب و هوا) بر سرعت خاکستری شدن تأثیر می‌گذارند. هرچه طراحی دقیق‌تر باشد، خاکستری شدن یکنواخت‌تر خواهد بود.
تأثیرات تابش خورشید و باد بر رنگ و سطح چوب: فرآیند پیری و راه‌حل‌های محافظتی
تابش خورشید، همراه با باد، نه تنها رنگ چوب را تغییر می‌دهد، بلکه لیگنین را هم تجزیه می‌کند. لیگنین مثل چسبی است که الیاف چوب را به هم متصل می‌کند. تأثیرات این تجزیه، همراه با عوامل طبیعی دیگر، مثل ساییدگی مکانیکی ذراتی که باد با خود می‌آورد، زودتر در لیگنین نسبت به سلولز دیده می‌شود. به همین دلیل، چوبی که در معرض هوا قرار می‌گیرد، سطحی “زبر” پیدا می‌کند که چوب بهاری سریع‌تر از چوب پاییزی فرسوده می‌شود.
همه این عوامل باعث می‌شوند که تغییر رنگ یکنواخت نباشد و این فرآیند زمان زیادی طول بکشد. اگر این فرآیند پیری مورد قبول معمار یا مشتری نهایی نباشد، می‌توان از پرداخت های سطحی برای چوب استفاده کرد. پرداخت سطحی از چوب در برابر عوامل مذکور محافظت می‌کند و رنگ اصلی چوب را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌کند. این مطلب را مطالعه کنید: دوام چوب ترموود در اقلیم مختلف
تأثیر نمک بر روی چوب ترموود
در مناطق ساحلی نباید تأثیر نمک بر روی سطوح چوبی را فراموش کنیم. بسیاری از مواد ساختمانی در تماس با آب شور دچار آسیب می‌شوند، به عنوان مثال سازه‌های فلزی و بتنی در مناطق ساحلی به سرعت خراب می‌شوند. چوب این مزیت را دارد که زنگ نمی‌زند، تغییرات قلیایی با ترکیبات ایجاد نمی‌کند، مشکلات فشار داخلی به دلیل تبلور نمک‌ها ایجاد نمی‌کند و توسط تهاجم شیمیایی سولفات‌ها تخریب نمی‌شود. بزرگترین مشکل برای چوب در مناطق ساحلی، رطوبت بالای محیط است و بدون پرداخت مناسب، چوب می‌تواند به دلیل تغییرات رطوبتی در چوب دچار حملات قارچی شود. چوب ترموود برای این مناطق ایده‌آل است، زیرا رطوبت زیادی جذب نمی‌کند و مقاومت خوبی در برابر قارچ‌ها دارد.
